کارشناس مسائل بین‌الملل با اشاره به نامه سناتورهای جمهوری‌خواه آمریکا به جو بایدن رییس جمهور این کشور در مورد مذاکرات وین، گفت: محتوای نامه این پیام را به ما می‌دهد که توافق به راحتی با تضامینی که مد نظر جمهوری اسلامی ایران است، امضا نمی شود.
مصطفی محمدی رمضانی با اشاره به وجود شکاف در داخل آمریکا و تاثیر آن بر دستیابی به توافق افزود: اعضای کنگره نامه‌هایی از این دست را در برهه‌های مختلف منتشر کرده‌اند. اغلب در موقعیت‌هایی این نامه‌های سرگشاده به مقام های مختلف نوشته می‌شود که توافق نزدیک است. از این جهت برخی تلقی می‌کنند که هر زمان نامه‌هایی به این شکل نوشته می‌شود توافق در دسترس است.
محمدی رمضانی با بیان اینکه نامه اخیر ۳۳ سناتور به دولت بایدن را می‌توانیم با نامه‌ای که ۴۷ سناتور آمریکایی در سال ۲۰۱۵ به رهبری نوشتند مقایسه کنیم، اظهار داشت: در دوره قبل از توافق برجام در مارس سال ۲۰۱۵، تام کاتن به همراه ۴۶ سناتور دیگر نامه‌ای نوشتند و در آن اشاره کرده بودند که حتی اگر دولتی در آمریکا با دولت دیگری توافق کند، رییس جمهور بعدی آمریکا می‌تواند با حرکت یک خودکار توافق را لغو کند و کنگره هم هر زمان که بخواهد می‌تواند مفاد توافق‌نامه را تغییر دهد.
این کارشناس مسائل بین‌الملل یادآور شد: آن نامه در زمانی که نوشته شد اگرچه عده‌ای هم در ایران و هم در آمریکا آن را مذمت کردند و گفتند وقتی دولتی مذاکراتی را در عرصه بین‌المللی انجام می‌دهد، طبق قوانین بین‌الملل دولت نماینده آن کشور محسوب می‌شود نه بخشی از حاکمیت در واقع نامه را از منظر حقوق بین‌المللی مذمت کردند.
محمدی رمضانی خاطر نشان کرد: اما در واقع نامه‌هایی از این جنس، آثار و تبعات سیاسی دارد. اگرچه این نامه را نشانه‌ای برای در دسترس بودن توافق قلمداد می‌کنیم ولی در واقع باید توجه کنیم که مخالفت بازگشت آمریکا به برجام و یا احیای برجام نشان می‌دهد که توافق برجام، توافق پایداری نیست.
وی اظهار داشت: همان اتفاقی که در دوره باراک اوباما افتاد و ۴۷ سناتور در نامه خود عنوان کردند که رییس جمهور بعدی آمریکا می‌تواند از برجام خارج شود و این هم رقم خورد در حال حاضر می‌توانیم به این نامه هم نگاهی از این جنس داشته باشیم که ریسک پایداری توافق را افزایش می‌دهد و این سیگنال را می‌دهد که این توافق پایدار نیست و رییس جهمور بعدی آمریکا می‌تواند این اتفاق را رقم بزند.
این کارشناس مسائل بین‌الملل تصریح کرد: در نامه اخیر به صراحت اشاره شده است که رییس جمهور جدید آمریکا در روزهای ابتدایی آغاز به کار خود می‌تواند از توافق خارج شود. این نامه اشاره می‌کند که کنگره این اختیار را دارد که هر زمان که اراده کند می‌تواند توافق را فارغ از این که توافق سیاسی باید یا توافق الزام‌آور حقوقی باشد، در سنا مورد بررسی قرار دهد.
وی تصریح کرد: اگر چه تعداد کسانی که این نامه را نوشتند به حد نصاب نرسیده و کمتر از آن است که بتواند مانع توافق شود اما این پیام را به ما می‌دهد که توافق به راحتی با تضامینی که مد نظر جمهوری اسلامی ایران است، امضا نخواهد شد. این اهمیت موضوع تضمین را که جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات هسته‌ای به دنبال آن است، نشان می‌دهد. در واقع موضوع تضمین و پایداری توافق یکی از مسائل اساسی است که ما به خاطر همین نامه‌ها به دنبال آن هستیم.
محمدی رمضانی خاطر نشان کرد: لذا معمولا جریانی که در آمریکا مخالف با توافق هستند نه اینکه مخالف توافق کلی با جمهوری اسلامی ایران باشند، مخالف توافقی هستند که شروط مورد نظر آن ها در توافق ذکر نشده باشد، تلاش می‌کنند که در وهله اول اختیار خود را در فضای داخلی آمریکا حفظ کنند و نکته مهم‌تر اینکه هشدار داده می‌شود که رییس جمهور بعدی آمریکا می‌تواند از توافق خارج شود و کنگره هم می‌تواند مانع از این توافق شود.